คัมภีร์บทที่ 7 เป็นอิสระเหนือวัตถุ
ฟ้าดินอยู่ได้ยาวนาน สาเหตุที่ฟ้าดินอยู่ได้ยาวนาน ก็เพราะพวกเขาไม่กำเนิดมาเพื่อตนเอง ดังนั้นจึงสามารถอยู่ได้ยาวนาน เพราะเหตุนี้ นักปราชญ์จึงวางตัวอยู่หลังผู้อื่น และได้นำหน้าวางตัวอยู่นอกแล้วตัวเองจึงได้อยู่ไม่ใช่พวกเขาไม่เห็นแก่ตัวหรือจึงสำเร็จกิจการของตัวเอง
ความหมาย
ฟ้าดินอยู่ได้ยาวนาน ก็เพราะไม่กำเนิดมาเพื่อตนเอง ไม่กระทำเพื่อตนเอง ฟ้าดินเสนอเงื่อนไขในการดำรงชีวิตให้มนุษย์ให้สรรพสิ่งอย่างสมบูรณ์ แล้วไม่ไปบีบบังคับ ไปปกครองให้สรรพสิ่งเจริญเติบโตเปลี่ยนแปลงไปตามวิถีแห่งธรรมชาติ เมื่อได้รับความสำเร็จแล้วก็ไม่เอามาเป็นความดีของตนเอง
ดังนั้น ฟ้าดินอยู่ได้ยาวนาน นักปราชญ์เข้าใจกฎวิถีแห่งธรรมชาติ หรือ เต๋าอย่างดีจึงอ่อนน้อมถ่อมตัว วางตัวอยู่หลังผู้อื่น จึงได้รับการยกย่องจากประชาชนให้นำหน้า ไม่คำนึงถึงตัวเองทำให้ตนเองอยู่รอด เพราะว่าเขาไม่เห็นแก่ตัว จึงได้รับชีวิตแห่งความสำเร็จอย่างสมบูรณ์
บทสรุป
1. เต๋า ว่างเปล่า เสียสละตนเอง ให้กำเนิด ให้ความสมดุล และสมบูรณ์แก่สรรพสิ่งอย่างไม่เห็นแก่ตัว ไม่เอาอะไรมาเป็นของตนเอง รักษาความว่างเปล่า ดังนั้น เต๋าอยู่ชั่วนิรันดร์ มนุษย์เราอาศัยทรัพยากรฟ้าดินดำรงชีวิต มีการกระทำเพื่อตนเอง มนุษย์จึงอยู่ได้ไม่ยาวนาน ยิ่งเห็นแก่ตัวยิ่งกระทำเพื่อตนเอง ก็ยิ่งอยู่ได้ไม่ยาวนาน นี่เป็นวิถีแห่งธรรมชาติสำคัญ ซึ่งมนุษย์ควรเข้าใจ หากมนุษย์อยากมีชีวิตที่ยาวนาน ตามธรรมชาติกำหนด ก็ต้องพยายามลดความเห็นแก่ตัว ลดการกระทำเพื่อตนเอง ปฏิบัติตามอย่างฟ้าดิน มนุษย์จะมีความสุขและอยู่ได้ยาวนาน
2. ทำไมมนุษย์ยิ่งกระทำเพื่อตนเองก็ยิ่งอยู่ได้ไม่ยาวนาน เราจะเห็นได้ว่าความสร้างสรรค์ของธรรมชาตินั้นเยี่ยมยอดมาก ไม่มีความสร้างสรรค์อะไรสามารถเทียบเท่ากับความสร้างสรรค์ของธรรมชาติได้ ธรรมชาติได้สร้างสรรค์ให้มนุษย์มีรูปร่างและสมรรถภาพในการดำรงอยู่อย่างยอดเยี่ยม หากมนุษย์วางตัวตำแหน่งต่ำ คล้อยตามเต๋าหรือกฎวิถีแห่งธรรมชาติ ไม่ลำเอียงตนเอง ไม่นิยมหลงใหลวัตถุ ก็สามารถรักษาสมดุลและสมบูรณ์ที่ได้มาจากธรรมชาติไว้ได้ และอยู่ได้ยาวนานนานธรรมชาติกำหนด
3. เราจะเห็นได้ว่า ปัจจุบันมนุษย์ยิ่งนิยมและหลงใหลวัตถุ ถึงแม้จะทำให้การพัฒนาวัตถุเจริญก้าวหน้าไป อย่างรวดเร็ว แต่ก็ก่อให้เกิดปัญหาสังคมครอบครัว สิ่งแวดล้อม และสุขภาพตามมาอย่างร้ายแรงและแก้ไม่ตก ปัจจุบันวัตถุยิ่งเจริญ วิทยาศาสตร์เทคโนโลยียิ่งก้าวหน้า แต่ปัญหาอาชญากรรม ยาเสพติด โสเภณี และสิ่งเลวร้ายในสังคมก็ยิ่งรุนแรงยิ่งขึ้น สิ่งแวดล้อมของมนุษย์เลวร้ายลง อากาศ น้ำดื่ม อาหาร ถูกเปื้อนปนมลพิษ โรคร้ายแรงมีขึ้นมากแก้ไม่ตก การแข่งขันในการดำรงชีวิตรุนแรงยิ่งขึ้น สภาพจิตตึงเครียดไม่สงบสภาพจิตและร่างกายถูกทำลายอย่างร้ายแรง อย่างไม่เคยมีมาก่อนเราสามารถพูดได้ว่า ความเห็นแก่ตัว นิยมและหลงใหลวัตถุของมนุษย์เป็นภัยต่อชีวิต ความเจริญทางวัตถุของมนุษย์ไม่สามารถ ทำให้มนุษย์มีความสุข มีสุขภาพสมบูรณ์ และตรงกันข้ามกลับทำลายชีวิตและสุขภาพของมนุษย์อย่างร้ายแรง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น