คัมภีร์บทที่ 3 ใช้การไม่กระทำที่ยอดเยี่ยม

คัมภีร์บทที่ 3 ใช้การไม่กระทำที่ยอดเยี่ยม

           ไม่เชิดชูความร่ำรวย  ก็ไม่ทำให้ประชาชนเกิดการเกี่ยงแย่ง  ไม่เห็นว่าสิ่งที่หายากมีค่า           ก็ไม่ทำให้ประชาชนเกิดการขโมย ไม่เห็นสิ่งที่ยั่วยวนให้เกิดความอยาก  ก็ไม่ทำให้จิตประชาชนยุ่งเหยิง  ดังนั้น  การปกครองของนักปราชญ์ คือให้ประชาชนมีจิตที่ว่างเปล่าแต่ท้องอิ่มบั่นทอนกำลังใจแต่กระดูกเข้มแข็ง  ทำให้ประชาชนไม่มีความรู้อยากทำให้ผู้ที่ฉลาดก็ไม่กล้ากระทำ เป็นการกระทำแบบไม่กระทำ  ไม่มีอะไรปกครองไม่ได้

           ความหมาย

           ผู้นำของประเทศไม่เชิดชูความร่ำรวย  ก็ไม่ทำให้ประชาชนเกิดการเกี่ยงแย่ง  ไม่หลงใหลสิ่งที่หากยาก  ก็ไม่ทำให้ประชาชนเกิดการขโมย  ไม่เอาสิ่งที่ยั่วยวนมาให้ประชาชนเห็นก็ไม่ทำให้จิตของประชาชนยุ่งเหยิงอยากกระทำ  ดังนั้นการปกครองของนักปราชญ์  ก็คือ  การทำประชาชนมีจิตที่ว่าเปล่า  ไม่นิยมหลงใหลวัตถุ  แต่มีการกินอยู่ที่ดีบั่นทอนกำลังความโลภทางวัตถุ  แต่ร่างกายแข็งแรง  ให้ประชาชนไม่มีความอยากในทางนิยมวัตถุ  เมื่อประชาชนไม่นิยมและหลงใหลวัตถุ  ผู้ที่ฉลาดเห็นแก่ตัวในการแสวงหาวัตถุก็ไม่กล้าไม่อยากจะกระทำ  เพราะกระทำแล้วก็ไม่มีใครยกย่องมีแต่ถูกติติง  การปกครองเช่นนี้  เป็นการปกครองแบบไม่กระทำ  เป็นการปกครองที่ได้รับความสำเร็จที่ยอดเยี่ยม

           บทสรุป

           การปกครองบ้านเมือง  มีสองแบบอย่าง  คือ

           แบบอย่างแรก ปกครองแบบกระทำ คือส่งเสริมให้ประชาชนนิยมและหลงใหลวัตถุ  แสวงหาความสุขทางด้านวัตถุ ลำเอียงตนเองใช้ผลประโยชน์ของตนเองเป็นหลักในการกระทำ คิดว่าประชาชนได้ประโยชน์ทางวัตถุ จะทำให้ปกครองง่าย แต่ความจริงแล้วกลับตรงกันข้าม เมื่อประชาชนนิยมและหลงใหลวัตถุ  เพื่อได้มาซึ่งวัตถุ  ก็จนเกิดการเกี่ยงแย่ง  ชิงดีชิงเด่น  เกิดความอยากความโลภ  เกิดการขโมย  ทำให้จิตยุ่งเหยิง  เห็นความสำคัญของวัตถุเหนือความถูกต้อง  ความชอบธรรม  ทำให้ปฏิบัติไปในทางมิชอบ  ทำให้เกิดปัญหาทางสังคม  ครอบครัวและในประเทศมากขึ้น  ทำให้การปกครองยุ่งยากขึ้นเป็นการปกครองแบบกระทำ  เป็นการปกครองประเทศที่ไม่ดี

           การปกครองแบบอย่างที่สอง  ก็คือ  การปกครองแบบไม่กระทำ  คือ  ส่งเสริมให้ประชาชนมีจิตที่ว่างเปล่า  ไม่นิยมหลงใหลวัตถุ  ไม่เห็นแก่ตัว  เห็นแก่ได้  นิยมมีชีวิตที่เรียบง่ายแต่อุดมสมบูรณ์  เมื่อประชาชนไม่นิยมและหลงใหลวัตถุ  ไม่เห็นแก่ตัว  ไม่ลำเอียงตนเองก็จะมีจิตที่เที่ยงธรรมเป็นธรรมชาติ  สามารถปฏิบัติตามเต๋า  และผลประโยชน์ของส่วนรวมได้อย่างดี  สังคมสงบ  เป็นการปกครองที่ง่ายขึ้นและปัญหาน้อย  และได้รับความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยม